Almanach Absolwentów Sienkiewicza

Imię:	Kazimierz
Drugię imię:	Paweł
Nazwisko:	Braun
Klasa:	11 c
Wychowawca:	prof. Alfred Pawlicki
Data ur.:	29 czerwca 1936 r.
Miejsce ur.:	Mokrsko Dolne
Dawny adres:	Zamieszkiwał z rodzicami na ul. Racławickiej 2 m 5.
Kontakt:	brak danych
Opis:	Urodził się 29 czerwca 1936 roku w Morsku Dolnym. W Gimnazjum im. H. Sienkiewicza uczęszczał do klasy XI c , której wychowawcą był prof. Alfred Pawlicki. Świadectwo maturalne otrzymał 2 czerwca 1953 r. Po ukończeniu szkoły średniej studiował polonistykę na Uniwersytecie Poznańskim. Studia ukończył w roku 1958. Następnie podjął studia reżyserskie w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie, które ukończył w 1962 roku. Następnym szczeblem naukowym był doktorat na Uniwersytecie Poznańskim w roku 1971, natomiast habilitacja na Uniwersytecie Wrocławski w roku 1975. Jako ceniony naukowiec i reżyser wykładał na Uniwersytecie Wrocławskim w latach 1974 – 1985. Swoja karierę naukowa kontynuował na w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie i Wrocławiu ( 1978 – 1985 ). W tym okresie zapraszany był także na cykl wykładów na znane uczelnie i uniwersytety w stanach Zjednoczonych ( Nowy Jork, Santa Cruz, Buffalo ). W roku 1989 otrzymał w Stanach Zjednoczonych tytuł profesora, natomiast w roku 1992 w Polsce. Pracował w teatrach Gdańska, Warszawy, Krakowa, Łodzi i Torunia. Był dyrektorem i kierownikiem artystycznym Teatru im. Osterwy w Lublinie (1971-74). Przez kolejne dziesięć lat !975 – 1985 ) był kierownikiem artystycznym i dyrektorem Teatru Współczesnego we Wrocławiu, który za jego czasów osiągnął znaczne sukcesy. Za swoje przekonania polityczne został zwolniony. Do jego najwybitniejszych przedstawień zaliczano "Annę Livię"Jamesa Joyce'a, "Operetkę" Witolda Gombrowicza, "Dziady" Adama Mickiewicza i "Dżumę" Alberta Camusa. Współpracował z Teatrem Telewizji oraz teatrami w Niemczech, Irlandii i USA. Zrealizował wiele sztuk Norwida, Różewicza, Ionesco i Witkacego. Napisał wiele książek o współczesnym teatrze. Jest laureatem krajowych i zagranicznych nagród teatralnych, literackich i naukowych. Od 1985 roku na stałe mieszka i pracuje w Buffalo. Kazimierz Braun stale wraca do Polski szczególnie do Wrocławia. Bywa gościem salonu prof. Dudka. Za powieść o papieżu Janie Pawle II "Dzień świadectwa" otrzymał Aurum Award ufundowaną przez kanadyjskiego filantropa polskiego pochodzenia Andrzeja Willmana. W latach 1961-2004 wyreżyserował ponad 130 przedstawień teatralnych i telewizyjnych, z tego kilkadziesiąt za granicą – w Irlandii, Niemczech, Kanadzie, USA m.in. cykl sztuk Norwida – 14 realizacji w tym m.in. Pierścień wielkiej damy (Warszawa 1962), Za kulisami (TV Warszawa 1966, Teatr m.Słowackiego Kraków 1971) i Różewicza – 18 realizacji, m.in. Akt przerywany (Lublin 1970), Stara kobieta wysiaduje (TV Wrocław 1976 i Dublin, Irlandia 1983), Przyrost naturalny (Wrocław 1979 i Chicago 1989), Odejście głodomora (Buffalo 1986). Plonem współpracy z Różewiczem była także książka – dialog reżysera z pisarzem Języki teatru (Wrocław 1989). Dwukrotnie realizował Dziady (Wrocław 1978 i 1982). Reżyserował także sztuki Wyspiańskiego, Brechta i Szekspira, m.in. Henryka V (1989), Juliusza Cezara (1988), Króla Lira (1989), Wiele hałasu o nic (1991), Ryszarda III (1999). Do jego najbardziej znanych przedstawień należały też: Anna Livia Joyce´a (Wrocław 1977), Operetka Gombrowicza (Wrocław 1977), Dżuma wg Camusa (Wrocław 1983 i Chicago 1988), Szewcy Witkiewicza (Los Angeles 1987), Bal manekinów Jasieńskiego (Buffalo 1997). Jest autorem około 30 książek i 300 artykułów z dziedziny historii i zagadnień warsztatowych teatru, w językach polskim i angielskim, m.in. Teatr Wspólnoty (Wydawnictwo Literackie 1972), Nowy Teatr na Świecie (WAiF 1975), Druga Reforma Teatru (Ossolineum 1979), Przestrzeń teatralna (PWN 1982), Wielka Reforma Teatru w Europie (Ossolineum 1984), A History of Polish Theater 1939 – 1989 (Greenwood Press 1996), Theater Directing – Art, Ethics, Creativity (Mellen Pres 2000), Kieszonkowa historia teatru polskiego (Norbertinum 2003), A Concise History of Polish Theater (Mellen Press 2003) oraz tłumaczeń. Publikował też utwory prozatorskie, m.in. powieści Pomnik (Instytut Literacki 1989), Pożegnanie z Alaską (PAX 1996), Dzień świadectwa (4K 1999) oraz zbiór Ptak na szczudłach i inne opowiadania amerykańskie (Adam Marszałek 2003). Pisał utwory dramatyczne m.in. Hollywood znaczy święty las, Rzecz o Modrzejewskiej, Valeza, Tamara L., Dzieci Paderewskiego, które były wystawiane w Polsce, USA, Irlandii i Kanadzie. Otrzymał szereg nagród artystycznych i naukowych w kraju, m.in. na festiwalach teatralnych w Toruniu, Kaliszu, Wrocławiu i za granicą m.in. w Niemczech, Japonii i USA, w tym nagrody Fundacji Guggenheima, Fulbrighta i Turzaskich. Od 1985 roku mieszka i pracuje w Stanach Zjednoczonych. Jest profesorem w State University of New York w Buffalo. Ma troje dzieci. Najmłodsza Justyna mieszka z rodzicami i studiuje w Ameryce. Monika i Grzegorz zostali we Wrocławiu. Dobrą passę ojca kontynuuje syn Grzegorz, dokumentalista, laureat nagrody dyrektora I Programu TVP za film "Wielka ucieczka cenzora". Kazimierz Braun ma też we Wrocławiu trzy wnuczki - Anię, Joasię i Anielkę. W roku 1958 nadesłał telegram z gratulacjami i życzeniami dla uczestników Zjazdu Absolwentów ( w tym czasie realizował „ Wesele” Wyspiańskiego w teatrze w Toruniu. Na początku lutego rozegrano zimowe mistrzostwa lekkoatletyczne w krytej hali. Startowało w sumie 71 zawodników. W biegu na 30 m zwyciężył Jacek Bieszczanin z LO Sienkiewicza, czwarte miejsce zajęłi też uczniowie LO Sienkiewicza Julian Lewandowski i Kazimierz Braun. W skoku w dal Jacek Bieszczanin zajął drugie miejsce wynikiem 5,89, a w trójskoku był czwarty uzyskując 11,16. W tej samej konkurencji Łykowski był trzeci . Drużynowo wśród zespołów zawodowych LO Sienkiewicza było szóste. Włókniarz – drużynowym zwycięzcą zimowych mistrzostw lekkoatletycznych, Życie Częstochowy 1953 nr .??? ( 11 lutego )