- Strona Główna - |
|
|
Almanach Absolwentów IV L.O. im. H. Sienkiewicza w Częstochowie |
Absolwent Sienkiewicza Rocznik 1939
Kliknij aby powiekszyc zdjecie |
Kliknij aby powiekszyc zdjecie |
Kliknij aby powiekszyc zdjecie |
Kliknij aby powiekszyc zdjecie |
Kliknij aby powiekszyc zdjecie |
Kliknij aby powiekszyc zdjecie |
Kliknij aby powiekszyc zdjecie |
Kliknij aby powiekszyc zdjecie |
Kliknij aby powiekszyc zdjecie |
Kliknij aby powiekszyc zdjecie |
Kliknij aby powiekszyc zdjecie |
Kliknij aby powiekszyc zdjecie |
Kliknij aby powiekszyc zdjecie |
Imię: | Aleksander | Drugię imię: | | Nazwisko: | Maisner | Klasa: | brak danych | Wychowawca: | prof. Kazimierz Sabok | Data ur.: | 26 lipca 1921r. | Miejsce ur.: | Hamburg (Niemcy) | Dawny adres: | brak danych | Kontakt: | brak danych | Opis: | Urodził się 26 lipca 1921 roku w Hamburgu ( Niemcy ). Aleksander Maisner wychował się i pobierał naukę w Polsce. W roku 1931 wstąpił do pierwszej klasy Gimnazjum im. H. Sienkiewicza do klasy typu matematyczno – fizycznego. Wychowawcą w klasie do której uczęszczał był profesor Kazimierz Sabok. Gimnazjum Ogólnokształcące ukończył 16 czerwca 1937 r. Następnie zdawał egzamin dojrzałości według programu wydziału matematyczno-fizycznego przed Państwową Komisją Egzaminacyjną.
22 maja 1939 r. otrzymał świadectwo dojrzałości w Gimnazjum im. H. Sienkiewicza w Częstochowie.. Po wrześniu 1939 roku próbował przedostać się na teren Francji, by dołączyć do tworzących się tam polskich oddziałów, został jednak aresztowany przez Rosjan i spędził kolejne dwa lata w łagrach sowieckich.
Gdy Niemcy zaatakowali Rosję w czerwcu 1941 roku, wielu więzionych Polaków na mocy amnestii opuściło obozy, została utworzona polska armia w Rosji.
Po uczęszczaniu do oficerskiej szkoły artylerii, został przeniesiony do pułku w Iraku w armii generała Andersa. Następnie zgłosił się na ochotnika do wstąpienia do polskich sił lotniczych. Z kolei został przeniesiony do Anglii w 1943 roku, by uczestniczyć w szkoleniach lotniczych. Kursy pilotażu trwały prawie do końca wojny, wobec czego nie wykonał żadnych lotów bojowych.
Ponieważ powojenna sytuacja w kraju nie była zachęcająca , postanowił nie wracać do Polski , podjął decyzje o osiedleniu się w Wielkiej Brytanii i tam też zaoferowano mu stałą posadę w królewskich siłach lotniczych.
Aleksander Maisner większość lotów odbył w Oddziale Transportu RAF- u w Anglii i za granicą w Oddziałach Bombardujących, gdzie zaangażował się w wprowadzaniu dwóch nowych typów samolotów – Lonbera i Vulkana.
Odbył również służbę w Królewskich Siłach Lotniczych Nowej Zelandii.
W późniejszym etapie swojej kariery lotniczej Aleksander Maisner kształcił się na pracownika personel RAF- u – stopniowo stając się członkiem personelu dyrektorskiego.
W roku 1965 odbył pierwszy lot obowiązkowy w ministerstwie obrony. Jako zastępca dyrektora, brał czynny udział w układaniu planu zmniejszenia udziału RAF- u za granicą.
Został następnie przeniesiony do Singapuru z trudnym zadaniem zamknięcia go i oddania oddziału w ręce władz.
Po powrocie do Anglii Aleksander Maisner został przeniesiony do Collegu RAF- u w Cranwell i wtedy to między innymi Książę Karol był jednym z jego pierwszych studentów.
Ostatnie cztery lata w służbie obrony spędził jako dyrektor generalny zarządzania kadrami RAF- u .
Aleksander Maisner jest odpowiedzialny za karierę około 20 000 oficerów i 65 000 innych stopni.
Gdy odszedł na emeryturę został uhonorowany Tytułem CB.
Aktualnie pracuje w Reed International i zajmuje się administracją oraz programami HAY i MSL. Aleksander Maisner jest przewodniczącym lokalnego odłamu Legionu Królewskiego.
W wolnym czasie czyta, gra w tenisa i golfa, lubi pracę w ogródku. Ma stały kontakt ze swoimi kolegami z klasy mieszkającymi w Londynie.
AIR VICE-MARSHAL ALEKSANDER MAISNER CB CBE AFC
Air Vice-Marshal Aleksander Maisner was born 26 July 1921. He was brought up and educated in Poland. After the collapse of Poland in September 1939, he attempted to make his way to France to join the Polish Army which was forming there, whilst on his way he was arrested by the Russians and spent the next two years in various labour camps in the far north of Russia. The German offensive upon Russia in June 1941 brought an amnesty to many of the imprisoned Poles and a Polish Army was formed in Russia. After attending the Officers’ School of Artillery, he was posted to a regiment based in Iraq where in 1942 he volunteered for transfer to the Polish Air Force, and in May 1943 he was brought over to England for pilot training. He eventually completed his flying training at the end of 1944 and served with Polish Air Force until 1946. Unable to return to Poland after the war, he decided to settle in Britain. Having been offer a permanent commission he enlisted in the Royal Air Force with the rank of Pilot Officer and joined Flying Training Command. In 1950 he was posted to No.70 Squadron, Transport Command serving in the Suez Canal Zone flying Valettas. On returning to the UK in 1953 he joined No.50 Squadron, Bomber Command at RAF Binbrook flying the Canberra. In 1955 he was posted to RAF Waddington to join No.230 Operational Conversion Unit (OCU), the first unit to be equipped with the Vulcan bomber. Following this he completed a spell of flying duty with the Royal New Zealand Air Force as Wing Commander flying at RNZAF Ohakea. He attended Staff College and subsequently became a member of its Directing Staff. In 1965 he began his first tour at the Ministry of Defence, as Deputy Director of Air Staff Plans where he became deeply involved in planning the contraction of the RAF presence overseas. Next came a posting as Officer Commanding RAF Seletar in Singapore with the unenviable task of closing it down and handing it over to the Singapore authorities. On his return to the UK, he was posted to the RAF College Cranwell as Assistant Commandant (Training). His arrival there coincided with the introduction of the Graduate Entry Scheme, and Prince Charles was one of his first students. He spent the last four years in the Service back at the Ministry of Defence, in a succession of senior personnel appointments, culminating in becoming Director General of Personnel Management (RAF). On his retirement from the Royal Air Force in 1977 he was made a CB, having been previously appointed CBE in 1969, and awarded the AFC in 1955. His first civilian job was with Reed International where his responsibilities included management development and succession planning. In 1983 he became director of the Industry and Parliament Trust, an educational charity set up with the aim of improving the understanding between industry and Parliament. Aleksander Maisner is the President of the Polish Air Force Association a position he has held since 12 June 1982.
Urodził się 26 lipca 1921 roku w Hamburgu ( Niemcy ). Jako mały chłopiec wraz z rodzicami emigrował do Polski, gdzie się i pobierał naukę w Polsce. W roku 1931 wstąpił do pierwszej klasy typu matematyczno – fizycznego Gimnazjum im. H. Sienkiewicza w Częstochowie.Jego wychowacą był późniejszy dyrektor tego gimnazjum Kazimierz Sabok. Szkołę średnią ukończył 16 czerwca 1937 r. Następnie zdawał egzamin dojrzałości według programu wydziału matematyczno-fizycznego przed Państwową Komisją Egzaminacyjną. 22 maja 1939 r. otrzymał świadectwo dojrzałości Gimnazjum im. H. Sienkiewicza w Częstochowie.. Po wybuchu wojny we wrześniu 1939 roku próbował przedostać się na teren Francji, by dołączyć do tworzących się tam polskich oddziałów, został jednak aresztowany przez Rosjan i spędził kolejne dwa lata w łagrach sowieckich.
Gdy Niemcy zaatakowali Rosję w czerwcu 1941 roku, wielu więzionych Polaków na mocy amnestii opuściło obozy, została utworzona także polska armia w Rosji.
Aleksander Maisner rozpoczął szkolenie w oficerskiej szkole artylerii i następnie został przeniesiony do pułku w Iraku Armii Generała Andersa. Po kilku tygodniach zgłosił się na ochotnika i wstąpił do Polskich Sił Lotniczych. Po całkowitym kursie szkoleniowym został przeniesiony do Anglii w 1943 roku, gdzie skierowano go na następne szkolenie lotnicze.. Kursy pilotażu trwały prawie do końca wojny, wobec czego nie wykonał żadnych lotów bojowych.
Ponieważ po zakończeniu wojny sytuacja w kraju nie sprzyjała powrotowi , postanowił nie wracać do Polski , podjął decyzję o osiedleniu się w Wielkiej Brytanii i tam też zaoferowano mu stałą posadę w królewskich siłach lotniczych.
Aleksander Maisner większość lotów odbył w Oddziale Transportu RAF- u w Anglii i za granicą. W Oddziałach Bombardujących zaangażował się w wprowadzaniu dwóch nowych typów samolotów – Lonbera i Vulkana. W tym samym czasie odbywał służbę w Królewskich Siłach Lotniczych Nowej Zelandii.
W późniejszym etapie swojej kariery lotniczej Aleksander Maisner kształcił się na pracownika personel RAF- u – stopniowo stając się członkiem personelu dyrektorskiego.
W roku 1965 odbył pierwszy lot obowiązkowy w ministerstwie obrony. Jako zastępca dyrektora, brał czynny udział w układaniu planu zmniejszenia udziału RAF- u za granicą.
Został następnie przeniesiony do Singapuru z trudnym zadaniem likwodacji Oddziałów Bombardujących i oddania ich w ręce tamtejszych władz.
Po powrocie do Anglii w 1971 roku Aleksander Maisner został przeniesiony do Collegu RAF- u w Cranwell, gdzie pełnił funkcję zastępcy komendanta Wyższej Szkoły Lotniczej w Cranwell. Jednym z jego pierwszych studentów był między innymi Książę Karol. Od 1973 w brytyjskim Ministerstwie Obrony pełnił funkcję dyrektora ds. Polityki i planowania kadr RAF- u w randze pułkownika lotnictwa.
W tym czasie Aleksander Maisner był odpowiedzialny za szkolenie około 20 000 oficerów i 65 000 innych stopni. Gdy odchodził na emeryturę został uhonorowany przez brytyjskie najwyższe władze wojskowe Tytułem CB CBE AFC. Otrzymał również stopien Wicemarszałka Królewskich Sił Powietrznych
Będąc na emeryturze pracował w Reed International zajmując się administracją oraz programami HAY i MSL. Aleksander Maisner był także przewodniczącym lokalnego odłamu Legionu Królewskiego, pełnił też funkcję Dożywotniego Prezesa Stowarzyszenia i Fundacji Lotników Polskich w wielkiej Brytanii.
Za swoje wybitne zasługi odznaczony został Komandorią z Gwiazdą Orderu Polonia Restituta o Komandorią z Gwiazdą Orderu Zasługi RP.
Przez cały okres utrzymywał stosunki ze swoimi kolegami z Gimnazjum mieszkającymi w Londynie : Henrykiem Krakowianem, Władysławem Mlekiem, Bogdanem Przygodzkim, Zbigniewem Rogowskim i Jerzym Wereszczyńskim . W 2000 roku przyjął w swoim domu delegację szkoły. Często wspominał swoje gimnazjalne młodzieńcze lata.
W ostatnich latach poważnie chorował. Zmarł 21 grudnia 2008 roku w Salicbury, Wiltshire. Uroczystości pogrzebowe poprzedziła msza święta w kościele St. Peter and. St. Paul w Shiplake Pochowany został 7 stycznia 2009 roku w Salisbury . |
[Komentarze (2)]
|
|
- Redakcja Strony - |
|