Almanach Absolwentów Sienkiewicza

Imię:	Karol
Drugię imię:	Józef
Nazwisko:	Basiński
Klasa:	brak danych
Wychowawca:	brak danych
Data ur.:	! listopada 1888 r.
Miejsce ur.:	Kielce
Dawny adres:	brak danych
Kontakt:	brak danych
Opis:	BASIŃSKI KAROL JÓZEF (1888-1919),Ps. Kuba, Kuba II, Kuba Biały, Zagłoba. Działacz nie-podległościowy. Ur. 1 XI 1888 w Kielcach. Uczęsz¬czał do Gimn. Męskiego w Częst.; w 1903 utworzył na terenie gimn. organizację „Promienistych". Od 1906 uczęszczał do I Poi. Gimn. W 1907 po zdaniu egzaminu maturalnego rozpoczął studia historyczne na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. W trakcie studiów działał w PPS-Frakcji Rewolucyjnej, Zw. Walki Czynnej, a później w Zw. Strzeleckim; współpracował z redakcją pisma „Pro¬mień" oraz redagował pismo dla młodzieży „Jutro". Utrzymywał stały kontakt z Częst., gdzie od końca 1908 w ramach Zw. Młodzieży Postępowej tworzył koła oświatowe dla robotników i prowadził w nich wykłady. Od końca 1914 działacz POW w Rosji, w Smoleńsku, a od 1916 w Penzie, gdzie pracował w Wydz. Oświatowym Poi. Tow. Patriotycznego. Od maja tr. należał do kierownictwa POW w gub. smoleńskiej; tworzył placówki tej organizacji w Smoleńsku, Wiaźmie, Penzie, Samarze, Fermie, Czelabińsku i na Krymie. W końcu 1916 przeniósł się do Piotrogrodu, gdzie został członkiem Poi. Zrzeszenia Niepodległościowego. Z ramienia miej¬scowej POW działał jako emisariusz w Pskowie, Łudzę, Mińsku, Kronsztadzie i Tambowie. Na przełomie 1917 i 1918 opuścił Piotrogród i przedostał się do Bobrujska, gdzie wstąpił do I Korpusu Poi. gen. J. Dowbora-Muśnickiego. Po demobilizacji Korpusu w maju 1918 opuścił Bobrujsk i udał się do Kijowa, gdzie pomagał w rozlokowywaniu na Ukrainie żołnierzy z rozbitych formacji poi, na Wschodzie. Następnie kierował biurem prasowym POW Komendy Naczelnej 3, obejmującej obszar Ukrainy. Był współredaktorem, a później redak¬torem wydawanego konspiracyjnie przez POW w Kijowie dwutygodnika „Orzeł Biały". Jesienią 1918 podjął studia na Uniwersytecie Kijowskim. Od początku 1919 współorganizował werbunek i przerzut polskiej młodzieży akademickiej do WP. Ujęty przez bolszewików, przetrzymywany był w więzieniu w Winnicy, a następnie został przeniesiony do Kijowa, tam rozstrzelany 21 VII 1919. Pośmiertnie odznaczony Orderem Virtuti Militari V kl. i Krzyżem Niepodległości (1933).