- Strona Główna - |
|
|
Almanach Absolwentów IV L.O. im. H. Sienkiewicza w Częstochowie |
Absolwent Sienkiewicza Rocznik 1926 Imię: | Bronisław | Drugię imię: | | Nazwisko: | Rozenowicz | Klasa: | brak danych | Wychowawca: | brak danych | Data ur.: | 7 września 1906 r. | Miejsce ur.: | Częstochowa | Dawny adres: | Częstochowa
ul. Aleje 23 | Kontakt: | brak danych | Opis: |
Rozenowicz Bronisław (1906-1991), lekarz ginekolog, dyrektor szpitali częstochowskich, członek Miejskiej Rady Narodowej, społecznik, humanista. Ur. 7 IX 1906 w Częstochowie, był synem Michała i Felicji (1882-1941) z Markowiczów. Jego ojciec Michał (1882-1942) ukończył stomatologię w Warszawie, od 1909 mieszkał w Częstochowie był prezesem oddziału częstochowskiego odontologicznego (później Towarzystwo Lekarsko-Dentystyczne). od pocz. 1939 był członkiem zarządu Krakowskiej Izby Lekarsko-Dentystycznej. Zamordowany we wrześniu 1942 w Treblince.
Rozenowicz uczęszczał do Gimnazjum im. H. Sienkiewicza w Częstochowie.
W czerwcu 1926 r. zdawał zwyczajny egzamin dojrzałości typu matematyczno - przyrodniczego wobec Państwowej Komisji Egzaminacyjnej, powołanej przez Kuratorium Okręgu Szkolnego Warszawskiego.
19 czerwca 1926 r. otrzymał świadectwo dojrzałości.Po złożeniu matury w 1926 wyjechał do Włoch, gdzie studiował medycynę na uniwersytetach w Neapolu u Bolonii; w styczniu 1933 uzyskał doktorat z medycyny na Uniwersytecie w Neapolu i dyplom zawodowego lekarza Uniwersytetu w Bolonii. Od lutego 1933 do sierpnia 1934 pracował jako asystent wolontariusz w Klinice Uniwersyteckiej w Neapolu. Po powrocie do Częstochowy pracował także jako wolontariusz: w 1934-36 w szpitalu Tow. Dobroczynnoci dla Żydów i ambulatorium przy tymże szpitalu, a w 1935-38 w Publicznym Miej. Szpitalu Powszechnym. W końcu 1936 zdał egzaminy nostryfikacyjne na Wydz. Lekarskim Uniwersytetu Poznańskiego. Od września 1939 do grudnia 1940 kierował Punktem Pomocy Lekarskiej w Łodzi, a później był lekarzem wolontariuszem w Publicznym Miej. Szpitalu Powszechnym w Częstochowie. W okresie od czerwca 1940 do września 1941 pracował jako zastępca kierownika oddziału w Szpitalu Tow. Dobroczynności dla Żydów, a później do lutego 1942 był kierownikiem oddziału w szpitalu żydowskim w Białej Podlaskiej. Po powrocie do Częstochowy przebywał w Getcie (mieszkał przy ul. Katedralnej 7) i od listopada 1942 pracował w szpitalu obozu pracy i ambulatorium. W tym okresie należał do Żydowskiej Samopomocy Społecznej i Żydowskiego Komitetu Opiekuńczego Miej. W lutym 1943 wydostał się z obozu i ukrywał w Częstochowie w mieszkaniu Sylwestra Klimczyka przy ul. Olsztyńskiej. Od stycznia 1945 pracował jako zastępca kierownika Oddziału Publicznego Miej. Szpitala Powszechnego. W 1949 powierzono mu obowiązki ordynatora Miej. Szpitala Położniczo-Ginekologicznego. W 1951-52 zajmował stanowisko wicedyrektora, a w 1953-54 dyrektora Szpitali Miej. (na Zawodziu przy ul. św. Barbary i przy ul. Kordeckiego). Po reorganizacji i rozdzieleniu szpitali częstochowskich, w 1955 został dyrektorem Szpitala im. M. Curie-Skłodowskiej. W 1955-59 był wykładowcą i opiekunem w Państw. Szkole położnych. Czterokrotnie wybierany był do Miej. Rady Narodowej (MRN): funkcję radnego pełnił w okresie 1952-61 m. in. był członkiem komisji pracy i opieki społecznej, wiceprzewodniczącym, później przewodniczącym komisji zdrowia. Od 1958 był inspektorem położnictwa z ramienia Wydz. Zdrowia i Opieki Społecznej MRN. W 1973 zrezygnował z pracy w Szpitalu Miej. im. T. Chałubińskiego, gdzie był ordynatorem ginekologii i położnictwa. Do 1974 był lekarzem w Woj. Przychodni Przemysłowej w Katowicach z siedzibą w Częstochowie, później (do 1980) w Przychodni Akademickiej, należącej do Zespołu Opieki Zdrowotnej nr 5. R. był przewodniczącym sekcji ginekologiczno-położniczej Towarzystwa Lekarskiego Częstochowy, należał do Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego. Był ekspertem w dziedzinie sztuki (Kobierce wschodniego malarstwa), jako rzeczoznawca powoływano go do komisji Przedsiębiorstwa Państwowego „Desa” . Zmarł 12 października 1991 roku w Częstochowie, pochowany został w części prawosławnej cmentarza Kule.
Żoną R-cza była Jadwiga Dziadek, pielęgniarka w Szpitalu im. Dr. W. Biegańskiego, od 1966 nauczycielka, później także zastępca dyrektora w Zespole Szkół Medycznych w Częstochowie.
|
[Komentarze (0)]
|
|
- Redakcja Strony - |
|