Almanach Absolwentów Sienkiewicza

3 listopada 2012 r. o godzinie 11.00 odbędzie się uroczyste odsłonięcie Tablicy Pamiątkowej poświęconej ppłk. Józefowi Parczyńskiemu.

Parczyński Józef Stanisław (1897-1965), pseudonim Cham, Gal, Świt. Oficer Wojska Polskiego, później Związku Walki Zbrojnej-Armii Krajowej. Urodzony 14 II 1897 w Częstochowie, był synem Józefa, kupca oraz Heleny ze Skajskich. Jego braćmi byli: Stanisław (ur. 1893), lekarz dentysta, Mieczysław, kupiec, właściciel Zakładu Wyrobów Metalowych „ Ko-Par”; siostrami: Janina, zamężna za oficerem WP Henrykiem Ihnatowiczem oraz Eugenia, zamężna za Eugeniuszem Goliszewskim, oficerem WP.
Parczyński ukończył gimnazjum filologiczne ( przekształcone później w gimnazjum rządowe i Gimnazjum im. H. Sienkiewicza ) w Częstochowie. W 1916-18 był członkiem POW w okręgu częstochowskim. W listopadzie 1918 wstąpił do Szkoły Podchorążych w Warszawie. Od czerwca 1919 jako ppor. 34 pp uczestniczył w walkach na froncie wołyńskim, wykazując się niezwykłą odwagą. Po zakończeniu wojny został awansowany do stopnia porucznika i nadal służył w 34 pp w Białej Podlaskiej. W 1926-33 pełnił funkcję kierownika wychowania fizycznego w Szkole Podchorążych Piechoty w Bydgoszczy. W 1928 został awansowany na kapitana. Do 1936, w randze majora był dowódcą batalionu w 62 pp, następnie dowódcą batalionu Obrony Narodowej w Nakle n. Notecią. W kampanii 1939, podczas bitwy nad Bzurą został ranny, a później wzięty do niewoli. Po ucieczce ze szpitala w Rawie Mazowieckiej przedostał się do Częstochowy. W czasie okupacji utrzymywał się z pracy fizycznej. Od 1942 należał do ZWZ-AK. W 1943 w stopniu majora był komendantem miasta Częstochowy, jednego z trzech podobwodów częstochowskiego obwodu AK. W styczniu 1945 po wkroczeniu wojsk sowieckich do Częstochowy został aresztowany przez NKWD wywieziony do Kandałakszy na Półwyspie Kolskim. W końcu 1948 powrócił do Polski, przeprowadził się z żoną do Katowic. Tam pracował jako kierownik magazynu w Zjednoczeniu Przemysłu Węglowego. Zmarł 4 XI 1965 w Katowicach, pochowany został w kwaterze 2, rząd 3, grób 1. odznaczony Krzyżem Virtuti Militari V kl., czterokrotnie Krzyżem Walecznych oraz Złotym Krzyżem zasługi z Mieczami.
W małżeństwie (od 1924) z Heleną skajską, która była córką sędziego grodzkiego, miał córkę Hannę (ur. 1925) zamężną za Czesławem Bankiewiczem.

[Komentarze (0)]