Almanach Absolwentów Sienkiewicza

Urodziła się 9 marca 1901 roku w Lipiu koło Krzepic. Uczęszczała do szkoły średniej im. Plater w Chyliczkach koło Warszawy ( szkoła ta była filią słynnego gimnazjum w Warszawie ). Kończąc tę szkołę uzyskała dyplom uprawniający do nauki dzieci w szkołach podstawowych, nabyła też uprawnienia do prowadzenia gospodarstwa wiejskiego. Przed wojną do 1939 roku pracowała w biurze Zakładu Energetycznego tzw. Elektrowni w II Alei. W tym czasie uczestniczyła w różnego rodzaju kursach i szkoleniach m. in. TOPL , pisania podań do instytucji, sporządzania ofert handlowych. Mając wszechstronne przygotowanie opracowała i wydała mały poradnik w tym zakresie. Władała biegle kilkoma językami m.in. francuskim, niemieckim, rosyjskim, łaciną i angielskim.
Już od pierwszych dni okupacji zorganizowała w swoim mieszkaniu możliwości prowadzenia nauki szkolnej w tzw. kompletach. W uzgodnieniu z dyrektorem Sabokiem z Gimnazjum im. H. Sienkiewicza, w sumie w jej mieszkaniu uczyło się stale dziesięcioro uczniów w tym jej córka Maria Lembke. Przygotowywano młodzież przez dwa lata, aż do zdania matury w ramach tego gimnazjum. Młodzież nauczali głównie nauczyciele Gimnazjum im. H. Sienkiewicza ( prof. Chłap uczący historii , prof. Klemensiewicz – fizyki i matematyki ). Na komplety przychodzili też i inni nauczyciele jak choćby : prof. Różańska ( j. polski ), prof. Kuti ( chemii ), prof. Ferenz ( j. niemieckiego ), prof. Hoenze ( geometrii ). Dzięki Alicji Lembke na komplety uczęszczali m.in. Sosnowska Zofia, Rylska, Pęczalski, Pętak, Grzyb.
Lembke Alicja była osobą wykształconą, rozumiała doskonale trudne czasy wojny i z dnia na dzień narastającą w społeczeństwie biedę. Dlatego też wspólnie ze swoim mężem Leonem Lembke podjęli się trudu wspierania biednych i opuszczonych ludzi. W swoim domu przy ulicy Dąbrowskiego 13 zorganizowali obiady, które gotowała i przygotowywała Alicja Lembke. Także w czasie Powstania Warszawskiego, kiedy do Częstochowy przytransportowano ciężko rannych powstańców, udzielali im pomocy. W ich domu leczono poszkodowanych, szukano innych miejsc i stancji dla pozostałych powstańców. Potem szukano im pracy, możliwości zarobkowania.
Małżeństwo Lembke wychowywało swoje dzieci w poczuciu patriotyzmu i odpowiedzialności za losy ojczyzny. Ich starsza córka Maria w sierpniu 1943 roku została zaprzysiężona w AK. Następnie po przejściu kursu pielęgniarskiego udzielała wszelkiej niezbędnej pomocy rannym i chorym partyzantom i członkom AK. Również ich najmłodszy syn Jan jako ośmioletni chłopiec przenosił paczki z odzieżą i jedzeniem do Mirowa, gdzie ukrywali się partyzanci. Pilnował także zawsze domu , kiedy w mieszkaniu odbywały się tajne komplety.
W czasie wojny szykowano i wysyłano paczki dla więźniów obozów koncentracyjnych.
Alicja Lembke po wojnie, po śmierci męża ( 1949 r. ) pracowała w sklepie muzycznym, którego następnie była kierownikiem. Swoją biegłą znajomość języków wykorzystała udzielając korepetycji z języka francuskiego i niemieckiego. Często także otrzymywała do tłumaczenia teksty i instrukcje sprowadzanych wtedy do Polski maszyn i urządzeń.
Zmarła 3 maja 1990 roku. Pochowana została w grobie rodzinnym u boku męża na cmentarzu Św. Rocha w Częstochowie.

[Komentarze (0)]