|
Wiersz profesora Janikowskiego Autor: Cieślak AleksanderData dodania: 04.10.2007 09:23:00
Mowo ojczysta ! Mowo ojców, święta mowo ! Ile blasku ma twe słowo ! Pierwszy dźwięk, co dzieckiem małym By niebiański cudny ton W ślad za matką powtarzałem Wiecznie we mnie brzmi jak dzwon!... Mowo cudna i wspaniała! Tobie w duszy mej gra chwała! Brzmieniem snujesz czar dokoła Jakąś dziwną tajną moc... Zda się ojców głos mnie woła - Poprzez głuchą wieków noc... Jakież smutne myśli moje, Gdy obczyzny dzielę znoje I słów cudzych słuchać musze... Słów niemiłych - straszny cios! W obcej mowy zawierusze Tak miłości nie drga głos ! Dźwięcz mi, dźwięcz mi dłużej, dalej Bohaterska mowo stali. Wzwyż się podnieś ponad światem Nad rycerskich grobów cieśń ! Słowem głośnym i skrzydlatym Sławę, wielkość Polski nieś ! Jedna tylko prawdę wyznam Z głębi duszy - ma Ojczyzna ! Wstań i rozjaśń serca wnętrze: Radość, smutek, miłość, ból... Kwiaty uczuć mych najskrytsze W mowie ojców składać zwól !... [Komentarze (0)] |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Projekt i wykonanie: © 2005 Tomasz 'Skeli' Witaszczyk, all rights reserved. Modified by X-bot Hosting stron internetowych |